Wat is coaching? We kunnen de competentie van coaching in één eenvoudige zin samenvatten: “De kunst en wetenschap om mensen te helpen groeien en zich te ontwikkelen”. Coaching als een breed begrip kan niet duidelijk worden gedefinieerd. Het is een kunst, een wetenschap en een functie in de management- of leiderschapsrelatie.
De kunst van het coachen:
Als een vaardigheid die moet worden aangeleerd, gebeurt coaching door het partnerschap tussen een kunstbeoefenaar en een coach. Coaching is effectief wanneer dit partnerschap van de coach en de coachee een gemeenschappelijk begrip van elkaar hebben. We kunnen niet altijd beslissen welke uitdagingen we willen aanpakken. We willen misschien iets nieuws leren, een compromis sluiten met iemand, benoemd worden met iemand anders, enz. Dit kunnen allemaal situaties zijn waarin we zelf een leerbijdrage moeten leveren die op zijn beurt iemand anders helpt om te groeien in zijn leren.
In deze situaties proberen we meestal niet om gekozen coachingtechnieken uit onze opleidingen of uit de diverse beschikbare boeken, seminars, video’s of computerprogramma’s aan te reiken om ons zelf te helpen. Het is belangrijk om na te denken over de waarde van de inbreng van onze coachingsvaardigheden als wij inderdaad de coachee zijn. Coaches zien het echter meestal als een persoonlijke verantwoordelijkheid tegenover de coachee om zijn/haar kennisniveau te verbeteren of te ontwikkelen. De coach moet er echt van overtuigd zijn dat hij/zij deze capaciteit heeft om directe impact op iemand te hebben.
Een kunst of een wetenschap voor het coachenDe kunst van het coachen is eenvoudigweg de kunst van het leiden van de kunst van het coachen. Het is ook een wetenschap omdat de wetenschap van het menselijk gedrag niet los van de kunst kan worden begrepen. In het algemeen is coaching een kunst die aan de oppervlakte komt wanneer het persoonlijke doel wordt gesteld in het doel van de coachee. Door de kunst van het coachen kan de helderheid van betekenis ook onlosmakelijk helder betekenen.
De kunst van het coachen gaat over vragen – het is de kunst van het luisteren. Coachen is de kunst van het luisteren naar de innerlijke stem van de coachee. De kunst van het coachen gaat over het stellen van de juiste vragen. De kunst van het coachen draait om die vragen die echt relevant zijn voor het echte doel van de coachee. Wanneer de kunst van het coachen werkelijk wordt begrepen, is het vrijwel schoen-bij-nacht, zoals zovele anderen hebben gezegd, “kunst”. Het is de kunst van de kunst van het coachen die je geleerd hebt.
Dan kan men zeggen dat coaching een kunst is en de kunst van het vragen stellen en de kunst van het beluisterd worden. Het is de kunst om voor de coachee te schrijven vanuit een beluisterde taal of zijn taal en vanuit de ervaring van beluisterd te worden. In essentie is de kunst van het coachen de kunst om onderscheid te maken tussen, de woorden – hun inhoud, hun betekenis en hun intensiteit, en de lichaamstaal van de luisteraar.
Want ik ging naar een school voor coaching toen ik in het volwassenenonderwijs zat. Ik volg nu nog steeds een coachingsdiploma aan een school voor volwassenen. Ik had de kunst van het coachen vanuit verschillende invalshoeken ervaren. Ik was naar een school gegaan waar ik gespecialiseerd was in bedrijfsleren, en ik was ook naar een universiteit gegaan waar ik had gewerkt als onderdeel van de afdeling counseling.
Met de bedrijfskwalificatie had ik meer ervaring opgedaan in verschillende afdelingen van het bedrijf waar ik had gewerkt, waar ik meer ervaring had met de werkcultuur en de communicatiestrategieën. Met de rechtstreekse diploma-opleiding aan de universiteit had ik me later superieur gevoeld in mijn positie als manager. Wat betreft de kwalificatie in de practitioner cursus die ik twee jaar eerder had gevolgd, de Hunt Academy cursus aan het NLP Centrum in Londen en het quittees programma aan hetconserv Watles Centrum inrikes, presteerde ik zeer goed.
Een professionele meester dacht dat
Ik was teamleider voor de klaagorganisatie Newgate (in feite een afdeling van de Londense afdeling van een grote verzekeringsmaatschappij). Deze groep had vaak sterke OMU-stingers, die moeilijkheden hadden met het management in het hart van de organisatie. Ik werd benoemd in een leidinggevende positie met maximale ervaring in Performance en Development, terwijl ik nog steeds teamleider was. Ik weet niet zeker waarom, maar ik herinner me dat ik werd gevraagd of ik een verkoopdirecteur kon coachen – daarover zo dadelijk meer. In de week voorafgaand aan de Newgate verkoopwedstrijd waarvoor ik verantwoordelijk was, bleef ik werken aan de ontwikkeling van mijn eigen coachingsvaardigheden, zowel plezier zoekend als pijn vermijdend.
Tijdens de kerstperiode werd ik, mede als gevolg van het werken aan een voortdurende verbetering van mijn eigen coachingscapaciteiten, benaderd door professor Michael bruy Anthony van St opted die onderzoek deed naar afdoend bewijs dat ik op een bewust niveau kon coachen. Ik interesseerde 3 collega’s in het programma.
lees meer: